zmiany, analizy, wnioski

Hej hej hej :)

Jeśli obiecuję, że będę codziennie to będę, chociażby myślami. Niestety nie zawsze mogę tutaj wejść i podzielić się z Wami tym co przyszło mi akurat do głowy. Terminy dla mnie są czymś nie do ogarnięcia, bo często odkładam wszystko na ZARAZ i takie ZARAZ właśnie tak się kończy. Mogę też inaczej się wytłumaczyć...Czasem nie będę miała czasu, czasem nie będę miała pomysłu na wpis, a czasem najzwyczajniej w świecie nie będzie mi się chciało i te powody bardzo proszę mi wybaczyć. Zrozumcie mnie, mam dwie nogi, dwie ręce i jedną głowę ze zwichrowanym kręgosłupem Okazuje się, że nawet jeśli człowiek ma te wszystkie członki ciała, to jeśli o nie nie dba i ich nie ocenia, to one z czasem zaczynają słabnąć, odmawiają posłuszeństwa, są jakby nie nasze i jakby zesztywniałe. Ale nie dzisiaj o tym mowa, dzisiaj chciałabym Wam podesłać link do czegoś z czego jestem bardzo zadowolona i co powinno Was choć troszkę rozbawić w dzisiejszym dniu.

Nateraz to tyle, lecę, bo moje maleństwo z przedszkola przywlokło jelitówkę i walczę z nią, bo już się rozsiała po domu...papatki

Takiego Janicka w wykonaniu nika777 (ising.pl)

Piosenka napisana prawie rok po śmierci mojej mamy...ciężko mi ogarnąć ten temat do tej pory, a rocznica tuż tuż. Oglądałam dzisiaj koncert Krzysztofa Krawczyka. Bardzo dziwna rzecz się stała, bo akurat trafiłam na trzy ostatnie piosenki, tę cygańską z Edytą Górniak, Bo jesteś Ty, i Barkę...poryczałam się jak dziecko. Naprawdę bardzo przeżyłam tę piosenkę, bo Barkę kazałam zagrać, gdy wyprowadzali urnę mojej mamy z kościoła, emocje tamtego dnia poprostu wróciły...mój Boże co ja wtedy przeżywałam, w życiu tak się nie czułam, takiego bólu nie znałam...jakby serce mi wyrywali, chciałam krzyczeć z rozpaczy, wołać, paść na kolana...kolana się pode mną uginały w tamtej chwili, trzęsłam się jak galareta, nic na oczy nie widziałam, Barka w tle a ja szłam i wyłam. Byłam w jakimś szoku, totalna pustka w pamięci. Nawet nie wiem czy szłam czy coś mnie niosło, nic nie pamiętam...widziałam jak pracownicy firmy pogrzebowej podeszli do ołtarza i coś we mnie pekło, film się urwał, czas sie zatrzymał, straciłam kontakt z rzeczywistością...Gdybym mogła, wyrwałabym tę urnę i uciekła z nią gdzie pieprz rośnie, ale czułam, że mama jest przy mnie, a w urnie były tylko prochy jej ciała i tej pięknej sukienki w groszki z czerwonymi szpileczkami do kompletu...mamy duch był przy mnie, to on mnie trzymał na poziomie i nie pozwolił mi zwariować...czułam jej ducha całą mszę... kochani innym razem do tego wrócę, jeszcze nie czas na sto procent tego co we mnie było i co nadal jest...

Ja nie wiem w co Wy wierzycie i jak postrzegacie śmierć bliskich czy dalekich krewnych ale ja wierzę, że dusza ludzka żyje wiecznie i czuwa nad tymi, którzy pozostali na ziemi...

Dobranoc :)

"Proszę, wręcz błagam nie wchodź już do mojego świata. Strasznie w nim mieszasz, wielki zamęt robisz w głowie. Dziś czuję się jak ukochana, jutro kurwą jestem w Twoim słowie"

Świetny tekst do piosenki, którą na bank w krótce napiszę, o tak napiszę. Prawda jest taka, że to z życia wzięte. Nie jedno moje oczy widziały, nie jedno moje uszy słyszały, nie jedno czuło moje ciało, sporo tego było, a mi wciąż mało...hehe pisze się samo.

Kochani, pisze tego bloga, ponieważ gdzieś muszę uwolnić te emocje, to co siedzi we mnie musi ujżeć światło dzienne. Pragnę się z Wami podzielić wnętrzem mojego świata, tym co mnie męczy, tym co czuję, tym co przeżyłam, gdzie byłam i jak żyłam. Chciałabym byście poznali kawałek tego wszystkiego nie po to, by wzbudzić Wasze zainteresowanie, nie po to by zaistnieć, nie po to by otrzymać wspólczucie czy też odwrotnie uznanie i podziw, piszę bo to mi pomoże przeżyć każdy dzień inaczej. Naprawiać chcę, zacząć od nowa siebie budować, zrozumieć, dopatrzeć się w sobie dobrych i złych cech bez udawania kogoś kim nie jestem. Popełnię wiele błędów ortograficznych, gramatycznych i stylistycznych ale nie dbam o to, bo więcej błędów popelniać w życiu nie chcę. Kocham życie i mam wiele planów, marzeń i projektów do zrealizowania. Mam nadzieję, że sporo mam na to czasu, choć nie wykluczam, że różnie może być. Uznałam,że czas pokazać się światu z każdej strony, a dzisiaj mam tę mroczną, przygnębioną i smutną, samotność i tęsknota też dzisiaj mnie przepełnia. 

W tym miejscu mogę Wam obiecać, że nikogo nie okłamię, że szczerze wszystko wyznam, że będziecie świadomi każdej sekundy przeżytej tutaj ze mną. Nie mam lekkiego charakteru, nie zawsze tryska ze mnie energia i pozytywna moc, ale zawsze jestem sobą, choć częściej zamykam się w sobie niż otwieram. Nienawidzę kłamstwa, brzydzę się nielojalnością, zdradą, nie jestem ideałem, posiadam jakąś wiedzę, ale moją ulubioną książką jest  doświadczenie i MOJE ŻYCIE. Będę czasem szczera do bólu, w opisach prawdziwa, jedyne czego nie zdradzę to nie zdradzę samej siebie, bo ufam sobie bezgranicznie i nie pozwolę, by to zaufanie przepadło. 

Ostatnio bardzo pobłądziłam, pogubiłam się w tym Covidowym świecie, w tej rzeczywistości, która mnie otacza, ale pozytyw z tego jest taki, że wiem już kto jest moim przyjacielem a kto wrogiem. Wiem już czego mi trzeba, kogo kocham, jak chcę żyć i jak ma wyglądać moja przyszłość. Wiem co chcę robić, wiem co muszę zmienić, wiem jaka mam być...nie wiem jak się do tego zabrać, bo sporo tego się nazbierało, nie wiem od czego zacząć, nie wiem dlaczego próbuję a nie wychodzi. Czytam książki, szukam rozwiązania i już mniej więcej wiem co jest grane i gdzie popełniam błąd ale nie wiem dlaczego.

A teraz do rzeczy. Tematy, których możecie się spodziewać :

1. Dzieci

2. Tolerancja

3. Zazdrość

4. Złość

5. Odnawianie mebli

6. Projektowanie wnętrz

7. Książka, którą przeczytałam

8. Tęsknota

9. Samotnosć

10. Planowanie

11. Nałogi

12. Wady wrodzone

13. Spektrum autyzmu

14. ZD

15. Zakupy

16. Berneński pies pasterski

17. Koty

18. Porządki

19. Wielkie zmiany i plany

20. Przemoc

21. Teksty piosenek moich i nie tylko

22. Podświadomość

23. Yoga

24. Medystacja

25. Moja filozofia

26. Początek i koniec

27. Dziś i jutro

28. Błądzić jest rzeczą ludzką

29. Nie ma na świecie ideału

30. itd

Będzie tego trochę, obiecuję, że każdego dnia coś napiszę, będę w stałym kontakcie z Wami. Będę tutaj wpadać choćby tylko po to, by się przywitać. Nie zawsze mam czas na pisanie, nie zawsze mam na to siłę, ale zawsze będę, będę o Was pamiętała i nikogo nie zostawię bez słowa :)

Teraz posłucham jeszcze świetnych bitów, może któryś mi się spodoba i dopasuję go do mojej kolejnej piosenki...kiedys dam Wam na nią namiar ;) nie jest dopracowana tak jak bym tego chciała ale tekst jest na czasie i gdyby trochę bardziej technicznie ją dopracować, mogłoby się spodobac licznym :)

Trzymajcie się cieplutko i pamiętajcie, że wrócę z pierwszym wpisem na jakiś temat, bo dzisiaj było o wszystkim i o niczym, ale najwięcej o mnie samej ;)